Milyonlarca çalýþaný ilgilendiren emsal nitelikte bir karara imza atan Yargýtay 9. Hukuk Dairesi, kullanýlmayan yýllýk izinlerin ücretlerinin ödenmesinde son noktayý koydu. Yüksek Mahkeme, özel sektör çalýþanlarýnýn kullanmadýklarý yýllýk izinlerinin ücretinin ödenmesinin yasal zorunluluk olduðuna dikkat çekerek, bunun için zaman aþýmý süresinin beþ yýl olduðuna hükmetti. Ayrýca avukatlarýn davalarda vekaletlerini dosyaya koymamasý sebebiyle vekalet ücretini de alamayacaðýna hükmetti.

Özel bir þirkette çalýþan iþçi, iþten çýkarýldýktan sonra Ýþ Mahkemesi'nin yolunu tuttu. Yýllýk izin ücretlerinin ödenmediðini öne süren iþçi, yýllar süren hukuk mücadelesini kazandý. Ýþ Mahkemesi'nin defalarca reddettiði davada son sözü söyleyen Yargýtay 9. Hukuk Dairesi, yýllýk iznini biriktiren özel sektör çalýþanlarýna müjdeli bir haber verdi. Yüksek Mahkeme, iþ sözleþmesinin herhangi bir nedenle sona ermesiyle kullandýrýlmayan izinlerin ücretlerinin iþçiye ödenmesi gerektiðine hükmetti. Ýþ sözleþmesinin sona ermesinden itibaren kullanýlmayan yýllýk izin ücretleri için zamanaþýmý süresinin 10 yýl deðil 5 yýl olduðuna dikkat çekildi.

Kararda þöyle denildi:

“4857 sayýlý Ýþ Kanunu'nda ‘Ýþ sözleþmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde iþçinin hak kazanýp da kullanmadýðý yýllýk izin sürelerine ait ücreti, sözleþmenin sona erdiði tarihteki ücreti üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Bu ücrete iliþkin zaman aþýmý iþ sözleþmesinin sona erdiði tarihten itibaren baþlar' hükmü yer almaktadýr. Belirtilen düzenlemede iþ sözleþmesinin sona ermesi halinde kullandýrýlmamýþ olan yýllýk izin sürelerine ait ücretin ücret niteliði özellikle vurgulanmýþtýr. Ýþ Kanunu'nun 32. maddesinin 6. fýkrasýna göre iþ sözleþmelerinin sona ermesinde iþçinin ücreti ile sözleþme ve Kanun'dan doðan para ile ölçülmesi mümkün menfaatlerinin tam olarak ödenmesi zorunludur. Ayný maddenin 8. fýkrasýna göre ise ücret alacaklarýnda zaman aþýmý süresi beþ yýldýr.”